تعیین مقدار رسوب در فرایند تزریق آب به مخازن نفتی ایران

در این پژوهش، با استفاده از مدل پیتزر مقدار و نوع رسوب برای چندین نمونه آب دریا و آب سازند به ‌دست آمده ‌است. این رسوب‌ها به علت تزریق آب ناسازگار با آب سازند و یا تغییر دما و فشار در داخل چاه به وجود آمده ‌اند. این رسوب‌ها شامل باریم سولفات، استرانسیم سولفات، کلسیم سولفات دو آبه و کلسیم سولفاتبدون آب هستند که باعث بروز مشکلات فراوانی در مخزن نفت و یا چاه تولید نفت می ‌شوند. نتیجه‌ ها نشان می ‌دهد که بیشترین مقدار رسوب برای نسبت ‌های بزرگ تر آب سازند به آب دریا به وجود می ‌آید و در بیشتر موارد، مقدار رسوب استرانسیم سولفات از رسوب ‌های دیگر بیشتر است. همچنین به دلیل حلالیت بیشتر کلسیم سولفات دو آبه، مقدار رسوب کلسیم سولفات دو آبه ناچیز است. با افزایش دما، مقدار رسوب استرانسیم سولفات و کلسیم سولفات ، افزایش و مقدار رسوب باریم سولفات، کاهش می‌ یابد و افزایش فشار باعث کاهش فوق اشباع بودن سولفات و مقدار رسوب می‌ شود. البته در شرایط دمایی و فشاری به کار رفته در این پژوهش، تغییرهای فشار اثر کمتری را نشان می‌ دهد. محاسبه‌ های این مطالعه، تطابق خوب مدل پیشنهادی برای پیش‌بینی مقدار و نوع رسوب با نتیجه ‌های گزارش شده میدانی را نشان می ‌دهد.